Awakening - Praktijk voor moderne psychotherapie en coaching

Waarom gedraag ik mij zo?

 

 

Iedereen zou wel iets aan z’n eigen gedrag of gevoelens willen veranderen. We willen bijvoorbeeld wat beter onze grenzen aangeven of wat assertiever zijn. Of juist het tegenovergestelde, wat minder snel uit onze slof schieten. Of onze driftbuien in toom houden. Of niet meer bang zijn voor onze dominante vader. Of wat gestructureerder onze dag indelen. Hoe hard we het ook proberen, het lukt ons telkens weer niet op de manier zoals we het ons hadden voorgenomen.

Wat is hier aan de hand? Dat is waar dit verhaal over gaat.

Wat veroorzaakt ons gedrag?

Heel simpel gezegd, ons gedrag komt voort uit onze gedachten. Nou zou je zeggen dan hoef je dus alleen maar te denken dat je assertief bent en je bent het al. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Dat komt omdat maar liefst 85% van onze gedachten voortkomen uit ons onderbewuste. Even voor de duidelijkheid, we hebben ons bewuste denken, ons onderbewuste, en ook nog een hoger bewuste. Over die laatste gaat het nu niet. Over ons onderbewuste heb ik het wel, want dat gaat namelijk sterk aan de leiding in ons dagelijks denken en handelen.

Het onderbewuste

Ons onderbewuste is te vergelijken met een computer. De hersenen zijn de hardware en het onderbewuste de software. Alles wat we ooit geleerd en gedaan hebben zit opgeslagen in ons onderbewuste. Net als een computer heeft het onderbewuste geen eigen mening. Het slaat op wat binnenkomt en levert dat wat gevraagd wordt.

Dat leren is duidelijk, daar kunnen we ons allemaal iets bij voorstellen. Echter veel dingen leren we helemaal niet bewust, maar nemen we wel in ons op. Of we kiezen ervoor, omdat het op dat moment de beste keuze is. Dit zijn vaak overlevings-strategieën. Bijvoorbeeld, als je vroeger op school gepest werd heb je op dat moment een oplossing gekozen om daar mee om te gaan. Dat kan zijn “niet meer willen opvallen” of “proberen weg te vluchten” als de pestkop eraan kwam. Die keuzes worden imprints in je onderbewuste. Elk moment dat we iets leren wordt dat opgeslagen in onze software, ons onderbewuste. Meestal kunnen we ons het moment van opslaan in ons onderbewuste helemaal niet meer herinneren. En dat is ook niet nodig, want dan zou het veel te druk worden in ons hoofd. Maar net zo razendsnel als een computer ons zijn informatie levert, doet ons onderbewuste dat ook. Als we nu opnieuw in gelijksoortige situaties komen levert het onderbewuste direct wat het al op de plank heeft liggen, op basis van het verleden. Zo’n gelijksoortige situatie noemen we een trigger. Nu is ieders onderbewuste anders geprogrammeerd want we hebben allemaal een ander referentiekader opgebouwd in ons leven. Uiteraard speelt niet alleen onze omgeving maar ook ons karakter daar ook een rol bij want een extravert kind reageert heel anders op een dominante vader dan een introvert kind.

Wat ik nog niet verteld heb is dat onze gedachten niet alleen ons gedrag, maar ook onze gevoelens bepalen. Dat werkt op precies dezelfde manier, op basis van wat er opgeslagen ligt in ons onderbewuste.

Al met al functioneren we voornamelijk vanuit onze automatische piloot.

En daar hebben we ook helemaal geen tweede gedachte bij want we nemen de dingen zoals ze komen. Maar, we kunnen wel last van onszelf en onze automatische piloot krijgen. Vervolgens nemen we ons voor om het voortaan anders te gaan doen.

Dat valt vervolgens dik tegen want het onderbewuste laat zich niet zomaar veranderen.

Overtuigingen

We weten dus nu dat het onderbewuste de bepalende factor is voor ons geautomatiseerde gedrag. Er zijn twee aspecten die hierbij een belangrijke rol spelen.

Ten eerste onze overtuigingen (de gedachten)

Ten tweede onze emoties (de gevoelens)

Om met de overtuigingen te beginnen. Laat ik er eens een paar noemen misschien herken je ze.

• Het is/voelt als mijn verantwoordelijkheid….. veelal iets buiten jezelf

• Ik moet het perfect doen
• Ik mag niet zwak zijn
• Ik moet altijd sterk zijn
• Ik moet iets nuttigs doen
• Zo’n pijntje is niet belangrijk, gewoon even doorzetten
• Mannen willen je alleen voor seks
• Ik kan niet tegen onrechtvaardigheid
• Vrouwen zeuren altijd
• Toegeven is mijn eer te na
• Ik ben het niet waard

Het hebben van zulke overtuigingen kan heel ontwrichtend werken in je leven. Telkens zetten ze je weer in een rigide spoor van gedrag en gevoel. Zoals ik daarnet al aangaf komen ze vaak voort uit onze jeugd want dat is de tijd waarin we veel leren.

Een kind wat gepest wordt op school denkt bijvoorbeeld; “ik mag niet zwak zijn” en dat werkt op dat moment ook het beste voor hem. Helaas kan wat goed voor je werkt als je 10 jaar oud bent, wel eens averechts werken als je volwassen bent.

Zo’n zinnetje kan er o.a. de oorzaak van zijn dat je op je 35^e een Burn-out krijgt. Want als je nooit zwak mag zijn dan geef je dus ook niet toe aan de vermoeidheids-behoefte van je lichaam. Zolang we jong zijn hebben we geen last van het niet luisteren naar ons lichaam want het lichaam kan dan nog heel veel hebben. Echter naarmate we ouder worden kan ons lichaam dat niet meer aan en lopen we vast.

Er zijn verschillende soorten overtuigingen. Zo heb je de gewoontes, dat zijn slechts herhaalde gedachtes. Er zijn verslavingen, dat zijn gedachtes die een positieve behoeftebevrediging opleveren en ze zijn daardoor hardnekkiger om los te laten.

Maar je hebt ook de overtuigingen die aan een onverwerkte emotie gekoppeld zijn.

Dit zijn de lastpakken die zich niet laten veranderen door ons bewuste denken.

Emoties

Zo komen we meteen aan bij het tweede aspect, de emoties. Let maar eens op, als een emotie aan een overtuiging gekoppeld zit, dan voel je dat ook in je lichaam. Emoties zijn namelijk altijd in het lichaam te voelen. Als een overtuiging aan een emotie is gekoppeld dan ervaren we dat als een blokkering. We kunnen de overtuiging niet zomaar veranderen, want de onverwerkte emotie staat in de weg. Die emotie moet dus altijd eerst worden losgelaten voor we iets kunnen veranderen aan de overtuiging. In therapie is dit heel effectief aan te pakken.

Als we emoties ervaren in onze jeugd zijn we kwetsbaar. Veiligheid vanuit onze omgeving en het mogen uiten ervan is belangrijk in de opvoeding. Maar helaas, dat is heel vaak niet het geval. De wereld is hard en kan niet altijd goed omgaan met onze emoties. Daar komt dus ook weer overlevingsgedrag uit voort. Bijvoorbeeld: ik voel stress in mijn buik en ga nu iets (zoets) eten om het gevoel te dempen en mijzelf troost te geven. Dat is dan zo’n snelle fix want het dempt die stresspijn in de maag en herinnert ons onderbewuste aan onze babytijd toen we als we honger hadden en huilden, en dus stress ervoeren, bevredigd werden met melk en troost.

Als je nu in de toekomst weer stress voelt komt, nog voordat je het bewust denkt, je onderbewuste met de oplossing, je wilt iets zoets eten. En voor je het weet zit je al met je hand in de koekjestrommel.

Ander voorbeeld: Een jongetje van 3 zit lekker in de kamer te spelen met de krant. Hij scheurt hem in kleine stukjes en heeft plezier voor tien. Moeder, die druk bezig was in de keuken met schoonmaken, komt vermoeid binnen en schrikt zich kapot van al die rotzooi op de grond. Ondoordacht reageert ze met een heftige uitroep en geeft het kind een standje. Het jongetje is zich natuurlijk van niets bewust en begint van schrik te huilen. Nu wordt moeder nog bozer want dat kan ze er ook niet nog bij hebben. Het kind wordt dus afgeremd in het uiten van zijn gevoel. Het onderbewuste krijgt hier een duidelijke boodschap dat huilen en het uiten van gevoelens onveilig is en dus beter niet kan plaatsvinden. Soms is één zo’n incident genoeg, om het onderbewuste vast te klikken in angst op het moment dat je je zou willen uiten. De blokkade op jezelf uiten is daarmee een feit. Daardoor leren we ook niet dat er verschillende manieren en gradaties zijn om je te uiten. We sluiten zo’n kanaal dan als het ware af en worden in de toekomst dus heel onhandig in het goed omgaan met het uiten van gevoelens. Helaas voor de mannen onder ons, is het bij hen nog net iets sterker onderdrukt, want echte mannen huilen niet en praten ook niet over hun gevoelens. Een zeer sekse gerichte overtuiging.

Angst om ons te uiten kennen we bijna allemaal wel. We zullen het overwegend niet als angst benoemen want dat hebben we ver weggestopt. In ons dagelijks leven geven we daar allerlei soorten rationalisaties aan. In de trant van, “het is niet gepast om je zo te laten gaan”. Of, “ik houd er niet van om over alles te zeuren”,”het was ook maar een kleinigheid”,”ik moet mij niet aanstellen” of “ik ben nu eenmaal niet zo open in dat soort dingen”. Je herkent ze vast. Deze rationalisaties worden ook weer innerlijke overtuigingen. In onze cultuur is het inderdaad ook de gewoonte om je vooral maar in te houden en “sterk” te zijn. Dat kan echter wel vervelende gevolgen hebben. Namelijk een innerlijk conflict. De emotie wil geuit worden maar je overtuigingen weerhouden je ervan. Dat levert stress op. Het is net een elastiek wat op spanning staat.

We zijn onderdeel van een cultuur waarbij we niet altijd maar ongelimiteerd onze emoties kunnen uiten. Daar is natuurlijk wel een oplossing voor. We kunnen ons op een ander moment uiten als het veilig is, of het op een gepaste wijze doen.

En als we dat niet doen en alles alleen maar opslaan, dan kan ons zogenaamde “stressvat” vol raken en dan kunnen we plotseling exploderen over iets kleins.

Het gevolg is dan, dat we ons onderbewuste weer een extra ondersteuning geven in de gedachte dat het onjuist is om onze emoties te uiten. Zo blijven we dus in die vicieuze cirkel zitten.

Overgenomen overtuigingen of gevoelens

Ik heb net verteld over het ontstaan van onze overtuigingen en de bijbehorende emoties. Er is echter nog een andere manier waarop we onderbewust gedrag hebben gecreëerd. Het is ook mogelijk dat we ze, toen we een kind waren, letterlijk hebben overgenomen van onze ouders. Als kind ben je nog niet kritisch en je kunt nog geen onderscheid maken. Als ouders bepaalde gedachtes uiten, dan nemen kinderen die vaak één op één over. Dat is ook wat ouders graag willen. Ze leren ons op een bepaalde manier over de dingen te denken in hun wijze van opvoeden en met hun gedrag laten ze ons zien hoe zij de dingen doen. Kinderen zijn ook vaak zo sterk energetisch met hun ouders verbonden dat ze emoties van hun ouders gewoon overnemen. Vooral van angsten is het een bekend gegeven dat we die overnemen van onze ouders zonder dat er een directe aanleiding voor was in ons eigen leven. In de therapie noemen we dat een introjectie. Het lijkt op injectie, en het is ook alsof het met een injectie bij ons naar binnen is gebracht. De verbinding met de ouders is al aanwezig in de baarmoeder en daar kunnen we al bepaalde overtuigingen vormen die ons latere leven beïnvloeden. We kunnen daar namelijk alles horen en voelen wat er gebeurt vanuit de ouders. De schrik van een moeder die onverwacht zwanger wordt kan een foetus al het gevoel geven niet gewenst te zijn, waardoor het kind zich minderwaardig kan gaan voelen in het leven. Of bijvoorbeeld, altijd het gevoel hebben dat het zich moet bewijzen om er te mogen zijn.

Vorige levens

Naast onze eigen gecreëerde overtuigingen of die we hebben overgenomen, is er nog een oorsprong van overtuigingen. Namelijk overtuigingen die we hebben overgehouden uit vorige levens. Alle aspecten die echt geleerd zijn in vorige levens zijn in ons onderbewuste blijven bestaan. De ziel neemt die mee naar een volgend leven. De goede leringen worden ook wel ons geweten genoemd. Geweten is niet vanuit een boek te leren maar is door ervaringen ontstaan. Het is een innerlijk weten.

Het is ook mogelijk, nog negatief doorwerkende aspecten mee te nemen uit vorige levens. Als zich in een vorig leven een heftig trauma heeft voorgedaan wat toen niet goed verwerkt is, dan kan daar ook een stevige overtuiging uit zijn voortgekomen met alle bijbehorende emoties. Die neem je dan mee naar dit leven. Vooral als een trauma tot onze dood heeft geleid in zo’n leven. Dan vormt de overtuiging zich op het moment van het sterven. En dat zijn overtuigingen die veelal nogal zwart wit zijn. In ons huidige leven, als ze opnieuw getriggert worden doordat we in een soortgelijke situatie komen, kunnen we er last van krijgen. Bijvoorbeeld: iemand heeft in een vorig leven zijn protest geuit tegen een onderdrukkende machthebber en heeft dat met zijn leven moeten bekopen. Daar kan dan de overtuiging uit voorkomen dat hij geen mening meer wil uiten en zelfs geen mening meer wil hebben. Als, in het huidige leven iemand dan opnieuw in een situatie komt waarbij zijn mening gevraagd wordt, dan zal hij zich daar automatisch van terugtrekken.

Ook onverwerkte emoties kunnen getriggert worden in het huidige leven. Als door een heftig trauma in een vorig leven veel angst is ontstaan en het is toen niet goed verwerkt, kan een situatie in het huidige leven, opnieuw die zelfde angst triggeren. Vooral de mate waarin de emotie oplaait, is dan niet goed verklaarbaar door de huidige omstandigheden. Bijvoorbeeld: In een vorig leven is iemand door wolven aangevallen en gedood. Als er nu een hond enthousiast op die persoon af komt kan een grote (irreële) angst boven komen die, naar het lijkt, zomaar uit het niets komt.

Angst

Nu even over de kracht van angst in ons leven, want deze negatieve emotie komt het meest voor en werkt uitermate beperkend. We zijn ons vaak niet bewust dat de werkelijke diepere oorzaak voor het niet uiten van onze emoties of het uit de weg gaan van onprettige gevoelens, angst is. We zijn ons over het algemeen totaal niet bewust van de oorzaak van bepaald gedrag of bepaalde overtuigingen. Dat ligt allemaal verstopt in onze onbewuste herinneringen. We denken gewoon dat we nu eenmaal zo zijn. We denken misschien dat we de dingen doen die we graag willen doen, maar heel vaak zijn we voornamelijk bezig met het ontwijken van onprettige gevoelens. Angst veroorzaakt vermijdingsgedrag. Het hoeft niet eens waar te zijn dat we iets werkelijk onprettig zullen vinden, maar ons onderbewuste geeft al bij voorbaat aan dat het wel eens niet prettig zou kunnen zijn, en dus vermijden we iets. Daardoor kiezen we vaak voor de gemakkelijkste en veelal bekende weg. We duwen de onderstroom van onbehagen weg, voor zover ons dat lukt en gaan door op de weg die we gewend zijn te nemen. Zo kiezen we zelfs vaak voor de bekende veiligheid van iets onprettigs, i.p.v. iets beters te proberen. Bijvoorbeeld: We zitten in een niet zo goede relatie maar voelen ons angstig om een ander pad te kiezen. De tijd schrijdt voort en de relatie wordt slechter en slechter. We krijgen last van lichamelijke klachten en slapen slecht. Maar nog steeds blijven we de onderstroom van onprettige gevoelens zo veel mogelijk negeren. Want een andere weg kiezen is nieuw en eng. Ik noem dat in steeds dieper wordende modder lopen. Terwijl een sprong naar voren vanuit je eigen kracht, nieuwe perspectieven en groei kan opleveren. Het gaat er dan dus om de kracht de boventoon te laten voeren over de angst. Soms kan bijvoorbeeld boosheid ons die kracht verschaffen.

Intuïtie

Al met al zijn er dus veel factoren die ons dagelijkse gedrag bepalen. We zijn een product van onze ervaringen. Als we ons dus iets anders voornemen dan we gewend zijn te doen, dan blijkt vaak dat het nog niet zo gemakkelijk is om dat te veranderen. Diep van binnen willen we graag ons hartepad volgen. We willen datgene doen wat werkelijk goed voelt. We willen op onze intuïtie vertrouwen. Omdat we veelal bezig zijn met het ontwijken van onprettige gevoelens herkennen we die intuïtieve gevoelens onvoldoende. Als iets niet goed voelt kan dat ook zijn omdat een oude emotie of een belastende overtuiging naar boven komt. Dat kan dus heel verwarrend werken. Wat is nou zuiver voelen, wat is je intuïtie?

Zuiver voelen ervaren we als we niet belast zijn door belemmerende onderliggende angsten, pijn of gedachtes. Als er geen belemmeringen zijn kunnen we ook heel gemakkelijk onze voornemens vormgeven. Zonder belemmeringen zullen we ook heel rechtstreeks onze intentie aantrekken in de energie, want het gelijke trekt het gelijke aan en dat is de kracht van de positieve gedachte. Het is dus van belang om als eerste inzicht te krijgen in je gedachtes, je overtuigingen en of er emoties bij komen kijken. Mocht je er alleen niet goed uitkomt roep dan de hulp in van een goede psychotherapeut die je kan helpen in je veranderingsproces.

Samengevat:

Onze gedachten bepalen ons gedrag en onze gevoelens. Onze gedachten komen voor 85% voort uit ons onderbewuste. Dat onderbewuste is geladen met datgene wat we geleerd hebben. Het is vergelijkbaar met een computer en heeft geen eigen denkvermogen. Zo zijn ook overtuigingen ontstaan uit ervaringen. Dit zijn slechts gewoontes of ze zijn nog gekoppeld aan onverwerkte emoties. Als er een emotie bij komt kijken kunnen we die in ons lichaam voelen. Elke situatie triggert ons onderbewuste om bepaalde gedachtes of gedrag aan te leveren. We kunnen ook emoties en overtuigingen van anderen over genomen hebben. Overtuigingen en emoties kunnen zelfs prenataal gevormd zijn of uit vorige levens stammen. Voornemens kunnen pas goed uitgevoerd worden als we de belemmeringen erop hebben geëlimineerd. Het volgen van onze intuïtie en ons hartepad is dus een ontdekkingstocht naar de belemmeringen welke eerst moeten worden opgelost.

U kunt deze tekst ook downloaden in pdf formaat. Klik daarvoor op de link hieronder:

Waarom gedraag ik mij zo

Hooggevoeligheid

Hooggevoeligheid en overgevoeligheid. Wat zijn de oorzaken. Wat kun je er aan doen. In dit verhaal geef ik uitleg over te grote gevoeligheid waar mensen last van kunnen hebben in hun dagelijks leven. Aan bod komt het volgende:

• Welke vormen zijn er
• Wat houdt het in
• Hoe uit het zich
• Wat zijn de oorzaken ervan
• Wat kun je er aan doen

Ik heb de gevoeligheden in twee groepen ingedeeld. Hooggevoeligheid is namelijk iets anders dan overgevoeligheid. En voor de duidelijkheid, gewone gevoeligheid heeft alles te maken met inlevingsvermogen. Juist als je zelf het één en ander hebt meegemaakt in het leven kun je je door die ervaringen beter inleven in anderen. Dat heeft dus alles te maken met het kunnen aanvoelen en begrijpen wat anderen ervaren. Niets mis mee dus, het is een verworven kwaliteit.

Mijn verhaal gaat over het te aspect aan gevoeligheid. Datgene waar we last van kunnen hebben.

Hooggevoeligen

Maar liefst ruim 15% van de mensen, waarvan veel jongeren, heeft last van hooggevoeligheid. Wat houdt dat eigenlijk in? Het betekent dat je veel gevoeliger bent voor alle zintuigenlijken prikkels als licht, geluid, geur, lichaamsgevoel en emoties en de energie van anderen.

Binnen de hooggevoeligen zit ook nog een verschil, de één heeft een veel grotere gevoeligheid dan de ander. Ik zal zo uitleggen hoe dat komt.

Omdat hooggevoeligen ook emotioneel gevoeliger zijn, zijn ze labieler en kwetsbaarder. Ook kun je sneller moe zijn of last hebben van lichamelijke klachten door de overmaat aan prikkels die het gewone leven biedt.

Als je goed wilt kunnen functioneren in het dagelijks leven zul je de nodige aanpassingen moeten maken om overbelasting te voorkomen. De mate waarin en de wijze waarop is individueel afhankelijk.

Wat is de oorzaak van hooggevoeligheid? 

Hooggevoeligheid heeft alles te maken met minder bescherming. Het normale filter wat mensen hebben m.b.t. de prikkels, heeft een hooggevoelige niet of in veel mindere mate. Die bescherming zit hem in de aura ( ons energielichaam ). Hooggevoeligen hebben hun aura niet als een lekker veilig jas om zich heen zitten.

Normaal gesproken zit je aura als een ei om je heen. Dat gaat dan ook onder je voeten door de aarde in. Goed gegrond zijn wil dan ook zeggen dat je energetisch een goede verbinding hebt met de aarde en dat je aura zich uitstrekt tot onder je voeten, in de aarde.

Bij de meeste mensen bevindt hun aura zich ongeveer op armlengte afstand rondom het lichaam. Ons aura is beweeglijk, we kunnen het met onze gedachten en gevoelens beïnvloeden. Als we angstig zijn zullen we ons spannen en krimpen we ineen. Het aura wordt daardoor ook kleiner. Het trekt zich meer om ons heen terug. Zo is het ook mogelijk om het energielichaam omhoog te trekken.

Hooggevoeligen hebben een, in meer of mindere mate, terug en omhooggetrokken aura. Sommige van hen hebben alleen hun aura rond het hoofd zitten. De rest van het lichaam is dus energetisch onbeschermd. Het aura is immers niet alleen onze energetische uitstraling, maar ook onze bescherming.

De mate waarin een hooggevoelige het aura opgetrokken heeft, bepaalt de mate van hooggevoeligheid. Minder aura bescherming geeft een grotere gevoeligheid.

Een gezond aura houdt de energie van anderen gewoon buiten.

Tenzij we redenen hebben om een energetische verbinding met een ander toe te laten.

Het aura functioneert als een buffertje.

Ga maar na, je loopt door de stad en het is druk, dan kun je wel iets van de energie die daardoor ontstaat voelen, maar je pikt niet van iedereen die je passeert de gevoelens op. Dat komt omdat je aura je daartegen beschermt.

Bij een hooggevoelige, die zijn aura heeft opgetrokken, is dus geen of weinig bescherming aanwezig. Daar kan van alles binnenkomen er is praktisch geen buffer.

Als iemand in hun buurt hoofdpijn heeft, dan kunnen zij ook hoofdpijn voelen. Het geldt dus voor pijn, maar ook vaak voor de gevoelens van anderen. Bijvoorbeeld een angstig persoon, die dit sterk uitstraalt, beïnvloedt daar ook de hooggevoelige mee.

Dat geldt ook voor geluid, licht of geur. Bekend is ook de last die een hooggevoelige kan hebben van TL licht. Daar zit ook nog een bepaalde trilling in die storend werkt. Geluiden dringen bij een hooggevoelige ook direct sterker door en de trilling ervan kan zelfs doordringen tot de botten en daardoor sterk verstorend werken.

Ook zijn hooggevoeligen extra gevoelig voor elektrosmog. Alle elektrische apparatuur,  mobieltjes e.d. hebben een uitstraling. Deze komt heel gemakkelijk binnen bij onbeschermde mensen. Het kan een zware belasting voor hun systeem zijn. Ze kunnen er moe van worden en last krijgen van allerlei klachten. Het vermindert sterk hun weerstand en immuunsysteem.

Een gezonde aura die onder je voeten doorloopt zorgt niet alleen voor een bescherming, maar ook voor een normale afvoer van de eigen onprettige gevoelens in je lichaam. Door het contact met de grond, kunnen deze naar de aarde worden afgevoerd. Hooggevoeligen hebben dus niet alleen ophoping van andermans onprettige energie, maar ook die van hen zelf blijft als belasting in hun lichaam aanwezig.

Hoe ontstaat hooggevoeligheid?

Ik heb net al aangegeven dat hooggevoeligheid ontstaat doordat er onvoldoende bescherming aanwezig is van het energielichaam omdat het opgetrokken is. Het blijft een individuele kwestie wat precies de oorzaak is voor het optrekken van het aura, maar het heeft altijd te maken met angst.

Het is bovendien meestal al in de hele vroege kinderjaren ontstaan of zelfs al in de baarmoeder. Soms is de reden dat iemand eigenlijk dit leven op aarde niet wilde aangaan. Waardoor hij niet goed geïncarneerd is. Een soort van, ik ben er wel, maar eigenlijk ook weer niet. Alsof er een stukje is achtergebleven.

Ook kan een hele onprettige ervaring in de baarmoeder of als baby de reden zijn om hier eigenlijk niet te willen zijn. Je niet welkom voelen bij je ouders of pijn ervaren in de omgang.

Aangezien een baby niet veel mogelijkheden tot z’n beschikking heeft, is het terugtrekken van het energielichaam één van de weinige manieren om verzet of terugtrekgedrag te vertonen.

De keuze om de aura op te trekken kan ook al in een vorig leven gemaakt zijn. Met het aangaan van het nieuwe leven hoeft er maar een klein triggertje plaats te vinden of diezelfde oplossing wordt wederom gekozen aangezien die nog op de plank lag in het onderbewuste.

Er ligt dus altijd wel één of ander traumatische ervaring aan ten grondslag. En dan ontstaat er als vanzelf een gewoonte. De persoon weet niet beter meer. De aura is dan continu opgetrokken gedurende het opgroeien. Met daarmee alle gevolgen van dien.

Hoe komt het dat de één ervoor kiest om zijn aura op te trekken en de ander een andere oplossing kiest bij een traumatische ervaring

Dat heeft te maken met het soort situatie waarin iemand zich bevindt en met de persoonlijkheid.

Er zijn verschillende manieren waarop wij op stress reageren. Vechten, vluchten of bevriezen. We beheersen alle drie de manieren en zullen ze, al naar gelang de situatie die op ons afkomt, inzetten. Als het dak instort, zal ik vluchten want vechten heeft geen nut. In veel andere gevallen is vechten echter de betere oplossing en soms is het verstandiger om te bevriezen.

Maar als je een kind bent en je kunt het gevecht niet winnen, ontstaat al snel de vluchtreactie als strategie. Het optrekken van je aura is een vluchtreactie.  In onze jeugd hebben we allemaal een voorkeur voor een bepaalde stijl aangeleerd. En die stijl kan ons op latere leeftijd wel eens parten gaan spelen als we daardoor hooggevoelig zijn geworden.

We mogen dan weer leren van ons af te bijten, boos te worden en in onze kracht te gaan staan. Bovendien hebben we, als we ouder zijn, daar ook de mogelijkheden in onszelf voor ontwikkeld. We kunnen het dus wel, maar zijn vergeten dit in ons onderbewuste aan te passen.

Sjamanistische achtergrond

Het zijn vaak juist de gevoelige types die na een traumatische ervaring voor de oplossing van het optrekken van hun aura kiezen.

Mensen die zich goed in anderen kunnen inleven omdat ze in vorige levens die ervaring hebben opgedaan.

Wat ik ook nogal eens zie, is dat hooggevoeligen in vorige levens sjamanen of helers zijn geweest. Ze zijn vanuit die rol gewend om pijn bij anderen weg te nemen door die in hun eigen lichaam op te nemen en van daaruit naar de aarde af te voeren. Dat was toen de manier waarop ze anderen heelden.

Het automatisme van het opnemen van de pijn van anderen is vaak nog steeds aanwezig in het onderbewuste. In hun huidige leven waarin deze mensen helemaal geen sjamaan zijn, hebben ze onbewust nog steeds diezelfde neiging. Dat komt omdat die dienstbaarheid van toen nog steeds aanwezig is in hun persoonlijkheid van nu.

Dat zou helemaal geen probleem hoeven zijn, ware het niet dat ze nu hun aura opgetrokken hebben waardoor ze de belastende energie (pijn) van de ander, niet meer kunnen afvoeren naar de aarde. Deze hoopt zich vervolgens op in hun lichaam waardoor ze zichzelf stelselmatig vergiftigen met negatieve energie van anderen. Aangezien er geen gezonde doorstroming meer plaatsvindt door de opgetrokken aura, treden er energetische blokkeringen op in het lichaam.

Al die opgehoopte belastende energie van anderen is eerst op een fijnstoffelijk/energetisch niveau aanwezig, maar belast uiteindelijk het fysieke systeem zodanig, dat als gevolg daarvan, ziektes kunnen optreden.

Deze oorzaak wordt veelal niet herkend door de persoon zelf of de buitenwereld.

Overigens; door deze sjamanen achtergrond zijn deze mensen in hun huidige leven ook vaak paranormaal begaafd. Ze krijgen niet alleen de energie van anderen binnen, maar krijgen ook informatie van anderen binnen.

Wat is de oplossing voor hooggevoeligen?

Er zijn een aantal tussenoplossingen voor hooggevoeligen om zich te beschermen en te schonen van belastende energie. Maar, dit zijn geen definitieve oplossingen, waardoor ze telkens opnieuw toegepast moeten worden.

De meest wezenlijke oplossing voor een hooggevoelige is het onderzoeken van de oorzaak van het optrekken van de aura. Pas als het trauma, of de trauma’s, want het zijn er vaak meer dan één, geheeld is, kan er herprogrammering van het onderbewuste plaatsvinden. Dit klinkt simpel, maar dat is over het algemeen niet het geval. De oorzaak zit veelal complex in elkaar en daar moet soms echt wat langer aan gewerkt worden voordat het weer in orde is.

Tussenoplossingen ter bescherming en opschoning

Zoals ik al eerder aangaf is de oorzaak voor hooggevoeligheid het niet of in mindere mate aanwezig zijn van de beschermende aura.

Het visualiseren van het aura rond het lichaam kan helpen. Adem stralend zonlicht in en blaas het door je lichaam heen je aura in. Geef een beschermend buitenkantje als een tefallaagje waarbij de negatieve energie ervan afglijdt, aan je aura. Geef die buitenkant een mooie kleur.

Het regelmatig bewust gronden is ook van belang. Het is een soort handmatige manier om het aura naar beneden te trekken.

Het dagelijks werken met een spray met lavendelolie rond het lichaam, kan ook van nut zijn om negatieve energieën buiten je te houden.

De aura moet dagelijks in een visualisatie geschoond worden om ophopingen van negatieve energie te voorkomen. Al die dingen die bij anderen automatisch gebeuren moet een hooggevoelige als het ware handmatig toepassen.

Andere overgevoeligheidsklachten

Er is nog een andere groep die ook last heeft van de overgevoelige klachten. Dit zijn  mensen die niet zozeer hun aura opgetrokken hebben, maar er gaten in hebben zitten. Je kunt je voorstellen, dat als je gaten hebt in je beschermende energielichaam, dat de energie van anderen gemakkelijk binnen kan komen en je daardoor belast.

Die gaten worden veroorzaakt door trauma’s uit het verleden (vaak vorige levens) die nog niet verwerkt en losgelaten zijn. Een trauma veroorzaakt in eerste instantie een scheurtje in de aura.

Omdat de ziel het trauma wil verwerken komt er heel vaak op diezelfde plaats een ander trauma bovenop. De verwerking van een pijnplek kan namelijk alleen plaatsvinden als de plek opnieuw geraakt wordt zodat er aandacht voor is. Als een lichte trigger van de pijnplek ons aanzet om de oude pijn los te laten dan zijn er geen zwaardere trauma’s nodig. Maar helaas werkt het meestal niet zo. Wij mensen zijn hardleers, duwen pijn liever weg dan dat we het op een goede wijze gaan verwerken. Daardoor is zwaarder geschut nodig en komt er een nieuw pittig trauma op iemands bordje, als trigger. Zodat daar de oude pijn bij kan aanhaken om losgelaten te worden.

Helaas pakt dat veelal niet goed uit, en wordt het tweede trauma ook niet goed verwerkt, waardoor er een groter gat in de aura ontstaat. Soms zitten er wel tientallen gestapelde trauma’s op één bepaalde plaats in de aura waardoor daar een groot gat is ontstaan.

Dit kunnen een lichamelijk soort trauma’s zijn. Bijvoorbeeld verwondingen, maar er zit ook altijd een geestelijk aspect aan. Fysieke pijn gaat namelijk bijna altijd gepaard met angst en andere emoties. Veelal ontstaan er op die momenten ook overtuigingen waar men nog last van kan krijgen.

Deze emoties en overtuigingen die samenhangen met de onverwerkte trauma’s werken op hun beurt weer als triggers in het dagelijkse leven van de persoon in kwestie.

Het is een nogal abstract verhaal, daarom een voorbeeld.

Petra is erg onzeker over zichzelf, vooral in een groep. Dan wordt die angst en onzekerheid vergroot. Ze bedenkt al van te voren dat die mensen haar toch niet aardig vinden en zich tegen haar zullen keren. Bovendien krijgt ze dan ook vaak hoofdpijn.

Door dit te onderzoeken komen we uit bij een vorig leven waarin ze zich bevond in een groep mensen. Ze heeft in haar argeloosheid blijkbaar iets gedaan wat niet paste binnen het gewenste groepsgedrag en daardoor keren ze zich tegen haar. De groep was niet voor rede vatbaar en heeft haar uiteindelijk aangevallen en op haar hoofd geslagen. Ze heeft het moeten bekopen met de dood.

Het gevolg is dat er een lichaamstrauma zit op haar hoofd, en ze zich erg onveilig, angstig en onzeker voelt in een groep. Petra heeft aan dit trauma de overtuiging overgehouden, dat groepen mensen je zomaar iets kunnen aandoen.

Hier is dus sprake van een specifieke overgevoeligheid op een thema.

Als iemand in een groep ook maar een beetje onvriendelijk naar haar kijkt, dan trekt ze de energie hiervan direct naar zich toe en vult al in dat die persoon het op haar gemunt heeft. Ik noem dat een haakje oogje situatie. De ander zend iets uit, het haakje, en de persoon met het trauma heeft een oogje waar dat haakje precies in past. Doordat er een gat in haar aura zit op hoofdhoogte van het lichamelijke trauma uit het vorige leven, is ze op die plaats kwetsbaar en kan zich niet goed weren tegen de negatieve energie van de ander. De oude fysieke pijn die daar nog energetisch zit speelt weer op en wil geheeld worden, daardoor krijgt ze hoofdpijn.

De oplossing voor dit soort specifieke overgevoeligheden ligt in het opsporen en vervolgens loslaten van de belastende trauma’s en overtuigingen. Dan heelt het aura zich weer.

Tijdelijke overgevoeligheid

Er kan ook sprake zijn van tijdelijke overgevoeligheid. Deze kan ontstaan door heftige emotionele verwerkingen. Bijvoorbeeld het sterven van een geliefde of als verschillende emotionele voorvallen elkaar in korte tijd opvolgen.

In bepaalde gevallen kan de impact daarvan zo heftig zijn dat het heel veel van iemand vergt. Emoties ervaren kost een enorme hoeveelheid energie die je kan uitputten. Overspannenheid is daar dan vaak het gevolg van.

Er kan in zulke gevallen overgevoeligheid optreden.

Het is alsof er hard met een staalborstel over het gevoelssysteem heen is gegaan. Elke energetische aanraking wordt vervolgens gevoeld en is teveel. Het opvangen van de emoties heeft zoveel energie gekost dat alles op is, en ook de normale buffer die in de aura zit is daardoor weg. Het in stand houden van een goede lichte en beschermende aura kost namelijk energie.

Ik herinner mij een vrouw die zo gevoelig geworden was, dat als ze al dacht, ik ga even naar de Hema, ze al kon voelen dat daar op dat moment iemand met negatieve energie rondliep.  Afstand speelt namelijk geen rol als het om energie gaat. Je kunt je voorstellen dat als er zo weinig energie over is om een buffer naar buiten te vormen, dat er ook heel weinig energie is om de onprettige gevoelens in het lichaam te onderdrukken. Gevolg is dat allerlei angsten e.d. in hevige vorm naar bovenkomen om verwerkt te kunnen worden.

Dit geeft de persoon een nog zwaardere emotionele last te dragen. Iemand tuimelt als het ware steeds dieper de put in.

De tijdelijkheid van deze overgevoeligheid heeft alles te maken met het weer herstellen van het energieniveau in je lichaam. Toegeven aan wat er is, veel rust nemen, gezond en goed eten en drinken zodat de energie weer langzaam opgebouwd kan worden. Ook mogen de opgekomen angsten en oude trauma’s aangegaan, verwerkt en losgelaten worden. Als dat laatste niet gebeurt en iemand blijft in verzet en onderdrukt alles alleen maar met medicijnen, dan blijft de overgevoeligheid in meer of mindere mate bestaan.

En zo zijn er dus drie vormen van te gevoelig zijn, die ieder een eigen oorzaak hebben en ook weer eigen oplossingen. Bovendien blijft ieders situatie uniek. Er zal altijd op individuele wijze naar gekeken moeten worden.

Maar er zijn echt perspectieven voor diegene die bereid is zijn persoonlijke pad hierin te bewandelen.

  ————————————-

U kunt deze tekst ook downloaden in pdf formaat. Klik daarvoor op deze link: Waarom gedraag ik mijn zo?

Hooggevoeligheid en Overgevoeligheid

Zelfhulp voor hooggevoeligen ter verbetering van de energetische balans

De Aarde is omhoog aan het bewegen in haar bewustzijn. Ze is als een slang haar oude huid aan het loslaten. Dit geeft veel onrust en beweging. Er heerst een chaotische energie in en rondom de Aarde. Vanuit chaos ontstaat vernieuwing en dat is nu nodig.

De onrust in de elektromagnetische velden van de Aarde en de veranderde energie vanuit de zon naar de Aarde toe, beïnvloeden de mens. Door de bewegingen van de Aarde bevindt ze zich in een veld van chaotische energie waardoor er meer dan normaal, rampen ontstaan. Zo vinden er verschuivingen in de tektonische platen van de Aarde plaats, die bijvoorbeeld aardbevingen veroorzaken. Ruim voordat een aardbeving plaatsvindt worden er al druk golven veroorzaakt die de energie op en in de Aarde veranderen. Deze subtiele energetische trillingsveranderingen kunnen negatieve invloed uitoefenen op mensen en dieren.

Hoe dichter iemand zich bevindt bij de breuklijnen in de Aarde, waar deze onrust plaats vindt, hoe meer last hij er van kan krijgen. Gevoelige personen kunnen ook beïnvloed worden terwijl ze er zich op grote afstand van bevinden. Ook kinderen en dieren zijn hier gevoelig voor. Hierdoor kunnen verschillende klachten ontstaan.

Irritaties, onregelmatigheid in je emotionele gevoelens, verwarde gedachte patronen, korte termijn vergeetachtigheid, frustraties, spanningen, irreële gedachten, het gevoel hebben dat je vastzit, of een soort gevangen, slaap verstoringen, depressieve gevoelens, wanhoop, vertwijfeling, soms gevoelens van totale uitputting of plotseling opkomende hoofdpijnen.

Oplossing

Er is een manier om hier geen last meer van te hebben. Dit is door de “Holon van balans”, een octahedron, rond jezelf te creëren. Een octahedron is een geometrische figuur. Ook als het weer extreem is en je hier innerlijke onrust door bemerkt, kan deze octahedron je weer in balans brengen en beschermen tegen de negatieve trillingen in en rond de Aarde. Als je in de buurt van een zendmast woont kun je ook last krijgen van deze klachten omdat zendmasten door de elektromagnetische trillingen die ze uitzenden, verstoringen kunnen veroorzaken voor de mens. Ook dan kan de Holon van balans een uitkomst bieden. De Holon van balans plaatst je buiten tijd en ruimte in een beschermende cocon, waardoor je meer intuïtief bij jezelf en in balans blijft.

Dit is een octahedron, het zijn twee vierzijdige piramides die op elkaar staan, maar het midden is een vierkant, en niet een rechthoek zoals het plaatje.

De oefening.

Als je zit of staat visualiseer dan een octahedron om je heen waarbij je middel zich rond het middelste snijvlak van de figuur bevindt. Je visualiseert dus dat er een punt boven je hoofd is en de onderpunt bevindt zich onder je voeten in de Aarde.

Het maakt niet uit hoe groot je de octahedron maakt, zolang jij er maar helemaal in past. Als je de oefening liggend doet, dan blijft de octahedron gewoon in dezelfde vorm staan, met één punt naar boven en één punt naar beneden. En je stelt je dan voor dat jij op het platte middenvlak ligt. Je kunt in het midden gaan liggen, maar ook bijvoorbeeld in een hoek, dat maakt niet uit.

Je kunt de octahedron doorzichtig maken in je gedachten, maar ook een kleurtje geven of gewoon van licht maken.

Vraag nu of er een deel van jezelf naar voren wil komen die de octahedron voor je in stand wil houden. Zo’n deel kun je gewoon met je fantasie vormgeven in je gedachten. Geef het de opdracht alsof je met een andere persoon praat. Vraag of het deel hiermee akkoord gaat. Check af en toe of het nog goed functioneert en stuur eventueel bij door contact te maken met je gecreëerde deel en overleg waar het mis gaat en wat er nog moet gebeuren.

Vind je het moeilijk om dit allemaal zelf te doen dan kun je ook een afspraak maken voor een consult hierover.

———————————————

Download de tekst als pdf bestand, klik op deze link:  Zelfhulp voor hooggevoeligen  

De weg naar bewustwording en innerlijke harmonie

 

 

Innerlijke harmonie, het niet geplaagd worden door allerlei stress, frustraties of emoties die ons telkens weer belasten. Zou dat niet heerlijk zijn.

Om de weg naar onze innerlijke harmonie te vinden moeten we eerst kijken naar het grotere geheel waar wij ons in dit leven in bevinden. Waar komen we vandaan en waar zijn we naartoe op weg.

Onze oorsprong is de bron. De grote bronenergie van waaruit wij een onderdeel zijn.

Die bron zouden we ook wel onze schepper of God kunnen noemen. Wij zijn daar allemaal ooit uit ontstaan. We zijn dus een onderdeel van de schepper, een Godsvonkje, waardoor wij zelf ook scheppers zijn.

Kort door de bocht zou je kunnen stellen dat de schepper bewustwording wil creëren en daarom allemaal deeltjes van zichzelf de kosmos in stuurt om bewust te worden. Want de energie die in oorsprong uit de bron komt is wel puur licht, maar nog onbewust licht.

Wat is eigenlijk bewustwording?

Bewustwording betekent eigenlijk dat je met kennis van zowel licht als donker, bewust kiest voor het licht. Het gaat hierbij om de bewuste kennis die de ziel heeft onthouden vanuit leerervaringen in onze levens, het is dus kennis die verinnerlijkt is.

Bewust kiezen voor het licht kan alleen als je kennis opgedaan hebt over het donker, en alle tussenfasen, en dus weet wat je kiest en waarom. Een ander woord voor licht in dit verband, is liefde en alles wat daaruit voortkomt. Met donker worden de negatieve dingen in het leven bedoeld, onze onprettige en pijnlijke emoties, maar ook onze negatieve keuzes, moorden, macht nemen,oneerlijkheid, anderen misdelen, kortom alles wat liefde ontbeert. In het leven gaat het dus voor een heel belangrijk deel om groei van de ziel naar een bewust gekozen niveau van liefde en licht.

We starten als onbewust ( licht)brondeeltje/Godsvonk om onze weg te vervolgen in de kosmos om bewustzijn op te doen. Als dat uiteindelijk gelukt is dan gaan wij weer terug naar de bron, maar nu als “bewust” lichtdeeltje.

Dat klinkt heel gemakkelijk, maar het is een lange moeizame weg die in ons menselijk geval, ( ja,… er zijn ook hele andere bewustzijnsvormen in de kosmos) vele levens in beslag neemt. Gedurende deze weg komen we allemaal nogal veel donkerte tegen waarmee we onszelf ook emotioneel belasten doordat we onderweg trauma’s opdoen. Ons innerlijke lichtvonk wordt in onze levens op Aarde dus veelal bekleed met donkere lagen. Dat maakt ook dat we ons afgescheiden voelen van ons licht en onze eigen liefde. De weg naar bewustwording is de weg die ons helpt om die lagen te verwijderen en met inzicht, wijzer te worden. Elk leven biedt ons uitdagingen op dat pad. Afhankelijk van ons innerlijk niveau en onze keuzes, zullen we dus of donkere lagen toevoegen, of wijsheid vergaren en lagen loslaten.

De weg naar bewustwording is een weg die te vergelijken is met een mensenleven. Als wij ons leven beginnen weten we nog niet veel en moeten via allerlei levensstadia ervaringen en kennis opdoen. Alle stappen moeten geleerd worden. En dat terwijl we al vele levens achter de rug hebben waarin we veel van diezelfde dingen ook geleerd hebben. Alleen weten we dat niet bewust meer.

We worden telkens weer opnieuw geboren met de sluier van vergetelheid over ons heen en moeten van alles weer opnieuw leren. Dat lijkt zo, maar dat is niet helemaal zo. Onze ziel heeft namelijk al een heleboel ervaringen opgedaan in vorige levens en daar veel van onthouden. Datgene wat de ziel onthouden heeft is voor ons over het algemeen onbewust aanwezige kennis.

We moeten gewoon weer leren lopen en spreken en allerlei andere dingen leren.

Toch zullen we merken dat we een aantal aspecten heel gemakkelijk onder de knie krijgen. Dit zijn onze talenten. Met andere aspecten zullen we nog moeite hebben.

Die talenten zijn aspecten in onszelf die wij op nog onbewust niveau weten uit andere levens. Onze ziel heeft ze onthouden. Als ik spreek over talenten dan denken de meeste mensen aan zoiets als aanleg voor talen of muzikale talenten en dergelijke. Maar er is ook een hoop onbewuste kennis die we geleerd hebben in vorige levens, die we onder de noemer van ons geweten mogen scharen.

Het is een innerlijk weten wat je opgebouwd hebt uit vorige ervaringen om bijvoorbeeld anderen niet te willen schaden of kwaad te doen. Of het hebben van sociale talenten of het goed kunnen omgaan met macht door de ander te kunnen respecteren en in zijn waarde te laten. Al met al is ons huidige leven een verzameling van datgene wat we al geleerd hebben in vorige levens en datgene wat we in dit leven geleerd hebben. Als wij denken aan leren dan denken we veelal aan kennis en kunnen. Echter, bewustzijn opdoen gaat niet zozeer over kennen en kunnen, maar veel meer over hoe wij met onszelf onze emoties en onze medemens om gaan. Want dat alles heeft te maken met liefde. Het is voor de schepper niet van belang of wij hebben leren lezen of schrijven. Dat zijn meer de dingen die we leren om hier op Aarde te overleven. Juist op de gebieden van het bewust worden een evenwichtig en goed mens te worden, gaat het nog al eens mis. We voelen verdriet als we verlies leiden, of pijn als we gekwetst worden. En vooral angsten kunnen ons bij tijd en wijle de das om doen. We hebben vooral angst om pijn te voelen. Liever bedenken we innerlijke trucjes of handige strategieën om de pijn die we eventueel zouden kunnen voelen te omzeilen. Zo kan het zijn dat we onze kwetsbaarheid niet willen tonen uit angst voor de reacties van onze omgeving. Maar de aanwezige gevoelens willen eigenlijk wel geuit worden. Zo ontstaat er een innerlijk conflict. Een deel in ons wil een emotie, bijvoorbeeld woede uitten, en een ander deel in ons wil dat voorkomen omdat we de reactie van anderen willen vermijden. Frustratie en stress zijn het gevolg.

De weg van donker naar licht

En zo komen we aan het onderwerp van dit verhaal, de weg naar bewustwording en innerlijke harmonie. Want stress en frustratie leveren ons helemaal geen innerlijke harmonie. Nog even terug naar het begin. De weg naar innerlijk bewustzijn, gaat over het ervaren van het donker en het licht, waarin we moeten leren zelf bewust te kiezen voor het licht. Op die weg is het noodzakelijk om het donker te hebben leren kennen.

Als we niet weten wat het donker is, dan kunnen we onmogelijk bewust voor het licht kiezen. We leren dus van nare ervaringen. Aan elk menselijk te leren aspect zitten zowel donkere als lichte kanten. Zo zullen we bijvoorbeeld levens hebben gehad waarin we onderdrukt zijn of uitgebuit. Vanuit zo’n ervaring komt de behoefte om zelf macht te hebben want dan ontstaat de gedachte dat als je zelf de macht hebt, je niet onderdrukt kunt worden. Het is als de slinger van een klok, vaak van het ene uiterste naar het andere. Want als we dan vervolgens machthebber zijn geworden dan maken we daar vaak misbruik van. Of we zullen juist ervaren, dat ook hoge bomen veel wind kunnen vangen. Het is een leerpad waarin we door vele ervaringen wijzer moeten worden. Over het algemeen ligt m.b.t. de te leren lessen de beste oplossing in het midden. Vaak is het leven van een gewonen middenmotor veel minder heftig in ervaring en dus ook harmonieuzer.

De middenweg

Innerlijke harmonie wordt pas gevonden als we de wijzere oplossing gevonden hebben m.b.t. een bepaalde les. Die wijzere weg ligt vaak in het midden, terwijl wij de uitersten veelal toepassen. Die uitersten komen voort uit het gehoor geven aan onze emotionele pijn of angst. Pijn en angst zijn liefdeloos en donker. Daardoor zullen ze je nooit wijsheid geven maar veelal een heftige reactie, een uiterste. Dat komt omdat ze stress veroorzaken en stress gevoelens leveren nooit genuanceerd gedrag maar juist zwart wit reacties. Stel, ik maak me boos, maar wil me er niet over uitten naar de ander uit angst voor de reactie van de ander. Als ik dan telkens mijn emotie helemaal binnen houd, barst de bom op een goede dag, want al die kleine dingen zullen zich ophopen tot de druppel de emmer over doet lopen. En ja… dan heb ik inderdaad gelijk, want dan is de reactie van de ander ook niet mals. Hoe kunnen we dan wel met zo’n emotioneel geladen situatie omgaan zonder in deze valkuil terecht te komen? De middenweg is ook hier de oplossing. We kunnen onze boosheid best uiten, maar dan fictief tegen de ander als die er niet bij is. Want emoties willen namelijk geuit worden, ze hebben echt behoefte er te mogen zijn. Of die ander daar bij is en er echt naar luistert is helemaal niet relevant voor de emotie. Ik benoem dat hier specifiek, want veel mensen denken dat het er om gaat hoe de ander reageert, maar dat is voor de eigen emotie helemaal niet van belang. Ons onderbewuste kan geen onderscheid kan maken tussen een echte gebeurtenis of een fictieve die alleen in onze gedachten aanwezig is. Dus lekker boos worden op iemand die er alleen in je gedachten bij is, is een goede oplossing. Je kunt op die manier je emotie alle aandacht geven die ze nodig heeft en daardoor loslaten. Je voelt je daardoor opgelucht. Wat ook goed kan werken is er met anderen over praten, of alles uitgebreid opschrijven. Wat opgeschreven is, hoeft niet meer alsmaar door het hoofd herhaalt te worden want er is al vorm aan gegeven, je kunt het nalezen. Dat is een goede vorm van verwerking. Daardoor kom je tot rust en kan de rede weer intreden.

Vervolgens kunnen we op een veel neutralere wijze de ander benaderen over wat ons niet zint zonder angst om te exploderen. De kans dat de ander er dan ook beter mee om gaat en niet direct in de verdediging ( ook een uiterste) schiet, is daardoor ook des te groter.

Heftige emoties

Omdat wij veel vermijdingsgedrag vertonen als het om het ervaren van onze emoties gaat, kunnen we als gevolg daarvan innerlijke onrust en frustraties ervaren. Telkens als zo’n emotie opnieuw getriggert wordt in ons dagelijks leven komen de nog onverwerkte resten van vorige, gelijke soort emoties ook naar boven. Laten we even bij het voorbeeld van de woede blijven. Oude woede komt mee naar boven als nieuwe woede wordt getriggert. Hoe meer woede we bewaren en niet uiten, hoe korter ons lontje wordt, aangezien het laatje in ons innerlijk waar we die woede telkens opbergen, steeds voller raakt en daardoor bij het minste of geringste open springt. Dit komt o.a. doordat het onderdrukken van emoties kracht kost. Hoe meer kracht we hieraan spenderen, des te minder is er over om te relativeren.

Eigen verantwoordelijkheid

De behoefte aan het zelf verkrijgen van innerlijke harmonie ontstaat veelal pas als we al wat verder ontwikkeld zijn m.b.t. ons bewustwordingsproces. In de beginstadia van onze vele levens, die vergelijkbaar zijn met een kinderniveau leven we er gewoon op los en zijn ons nog van niets bewust. We geven onze omgeving de schuld van wat ons overkomt. Zolang we dat blijven doen, maken we onszelf afhankelijk van anderen. Ik hoor wel eens mensen zeggen, het ligt niet aan mij, als de ander niet zus en zo doet dan heb ik nergens last van. Helaas gaat die vlieger niet op, we wonen juist niet in ons eentje in een hutje op de hei, omdat we moeten leren van de schuring met andere mensen. De beperkingen die we tegenkomen leren ons juist dat we naar binnen moeten gaan kijken. Naarmate we verder op de ervaringsladder van onze levens stijgen, realiseren we ons dat we eigen verantwoordelijkheid hebben. Dat het gene wat ons overkomt een spiegel is van wie we zijn in het leven. Met de stap naar eigen verantwoordelijkheid, ontwikkeling en groei gaan we zelf bewust aan ons eigen stuur zitten. We zullen dan ook bemerken dat ons gedrag en de keuzes die we maken bepalend zijn voor hoe we ons voelen.

Acceptatie

Een belangrijke basis om innerlijke harmonie te bewerkstelligen begint bij de acceptatie van wie we werkelijk zijn en wat we werkelijk voelen. Simpel gezegd, maar in onze cultuur is dat heel lastig. Onze cultuur is gericht op het niet uiten van onze emoties en we horen ons allemaal perfect te gedragen en vooral sterk te zijn. En dus accepteren we onze emoties en onze fouten niet. Maar…, we hebben ze wel!!! Dus eigenlijk ontkennen we wie we werkelijk zijn. We ontkennen onze zwaktes, onze emoties en onze “fouten”. Door deze ontkenning raken we afgescheiden van onszelf. We bedenken overlevingsstrategieën en komen steeds verder uit de koers van de bewustwording. Dat is allemaal het werk van ons ego. Het ontwikkelen van een ego hoort bij bewustwording. Pas na eerst in het donker te hebben gelopen, kunnen we bewust voor het licht kiezen. Eerst doen we iets een hele tijd “fout” en pas als het zo echt niet langer kan en we helemaal vast lopen in onze strategieën en onderweg gecreëerde overtuigingen, zijn we geneigd om werkelijke verandering te willen aanbrengen. Dat is de zware leerweg door het donker naar het licht. Het woord “fout” heb ik met aanhalingstekens gezet, want het is noodzakelijk om fouten te maken. Fouten zijn onderdeel van de leerweg. Het zijn de doodlopende straten die ons laten zien dat we een andere weg moeten kiezen. Dat weten we echter pas doordat we het eerst hebben ervaren. Een belangrijke valkuil hierbij is de zelfveroordeling. We blijven staan bij onze fout en veroordelen onszelf erom. Helaas werkt een veroordeling blokkerend voor verandering in de toekomst. Het creëert spanning en wederom het niet willen erkennen van hoe we zijn op dat moment of in het verleden waren. Wat van belang is te zien dat we een goede intentie hebben gehad en hebben gehandeld op basis van de kennis en kunde van dat moment. Het moet juist eerst “fout” gaan voor we kunnen leren dat we het bewust anders willen gaan doen in de toekomst. Als een kind moet leren lopen en het valt dan wordt het ook niet boos om de mislukking maar probeert het opnieuw op een andere manier. Kinderen zijn eigenlijk heel wijs.

Leren gaat in kleine stapjes

Het begint met inzicht in wat er echt van binnen bij jezelf, aan de hand is.

De analyse, wat doe ik eigenlijk, wat denk ik, wat voel ik voor emotie en waar voel ik die in mijn lichaam. En…. is het wel echt waar wat ik denk. Dit is echt een hele belangrijke gedachte. Overtuigingen worden zelden kritisch bekeken, we hebben ze gewoon. Helaas zijn ze heel vaak totaal onjuist en leiden ze tot innerlijk lijden. Dus daar moeten dan wijzigingen op aangebracht worden. Dat klinkt gemakkelijker dan het lijkt, maar daar kan een goede therapeut je behulpzaam bij zijn. Vervolgens is er, de hele belangrijke, acceptatie van wie we werkelijk van binnen zijn, met alle onprettige gevoelens die we hebben. Het is bijvoorbeeld niet leuk, om innerlijk te gaan herkennen en accepteren, dat je bijvoorbeeld best manipulatief bent. Maar in je achterhoofd weet je het wel want het levert je iets op. Vaak is het zo dat je na dit inzicht en de acceptatie ervan, moet besluiten het nog even te blijven doen. Want je kunt niet alles in jezelf op heel korte termijn zomaar veranderen. En misschien ben je nog helemaal niet toe aan de veranderingen in jezelf die de manipulatie achterwege zouden kunnen laten. Accepteer van jezelf dat alles in kleine stapjes gaat. Dat is gewoon zo. We doen niet voor niets, vele levens lang over dat hele bewustwordingsproces.

Niemand is perfect

Heel belangrijk is te onthouden dat wij allemaal, mensen zijn met onze tekortkomingen en fouten. Als we perfect waren dan hoefden we hier niet meer te zijn, dan hadden we alle bewustzijnsgroei al gehad. Dan waren we bewust genoeg en hoefden we niet meer terug naar de Aarde. Want laten we niet vergeten, de Aarde is een leerplaneet, we zijn hier om bewustwording te creëren in onszelf. We maken hier dus allemaal fouten want zonder fouten te maken zouden we niets leren. Eigenlijk bestaat er geen goed of fout. Het is slechts ons oordeel er over. Er is alleen oorzaak en gevolg, want we moeten eerst door het donker heen om te leren kiezen voor het licht. De gedachte dat we een feilbaar mens zijn geeft rust. Het maakt acceptatie van onszelf zoveel gemakkelijker. Acceptatie houdt overigens niet in dat we de boel de boel maar laten. Iets veranderen begint echter met acceptatie van wat er werkelijk is. Het heeft ook geen zin om boos op jezelf te worden over wat je in het verleden gedaan of juist nagelaten hebt. Het enige wat dat je oplevert is schuldgevoel en wroeging en daar heb je niets aan. Je hebt op dat moment gedaan waarvan je op dat moment dacht dat het beste was, punt. Nu denk je daar misschien anders over, doordat je geleerd hebt. Dat is “voortschrijdend inzicht”. Dat is dan mooi want het gaat altijd over de dag van morgen. Wat kun je nu, of morgen doen, om de betere, en misschien op basis van je ervaringen, veranderde keuzes te maken. Dat is positief en liefdevol naar jezelf. Een belangrijk aspect wat wij nog veel meer mogen leren, de liefde voor onszelf.

De weg naar bewustwording en innerlijke harmonie heeft dus voornamelijk te maken met inzicht in je overtuigingen en emoties en de acceptatie daarvan. Daarna kun je pas e.e.a. gaan veranderen als je dat zou willen. Mocht je dit moeilijk vinden om zelf te bewerkstelligen dan wil ik je daar met alle plezier mee helpen. Vervolgens vanuit de acceptatie de meest gepaste keuze te maken, vanuit zoveel mogelijk de wijzere, genuanceerde middenweg. Het gevolg is dat je groeit als mens en ziel in bewustwording en meer innerlijke harmonie ervaart.

————————————

Download deze tekst als pdf: De Weg naar bewustwording en innerlijke harmonie